REHABILITACJA
Rehabilitacja dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego
Rehabilitacja dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego w ośrodku/oddziale dziennym realizuje wielospecjalistyczną, kompleksową rehabilitację
dzieci zagrożonych nieprawidłowym rozwojem psychomotorycznym (głównie z grupy wysokiego ryzyka ciążowo-porodowego), oraz dzieci o
zaburzonym rozwoju psychomotorycznym.
Rehabilitacja dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego w ośrodku/oddziale dziennym polega na zindywidualizowanym uczestnictwie każdego
dziecka w rehabilitacji w zależności od jego stanu zdrowia oraz na określeniu liczby, częstotliwości, rodzaju, kolejności wykonywania świadczeń,
Do rehabilitacji dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego w ośrodku/oddziale dziennym kierują lekarze specjaliści oraz lekarze specjalności:
neonatologii, pediatrii, rehabilitacji, ortopedii; neurologii, reumatologii, okulistyki – w przypadku osób niewidomych i niedowidzących;
otolaryngologii – w przypadku osób z wadą słuchu; audiologii i foniatrii – w przypadku osób z wadą słuchu oraz lekarze POZ
Czas trwania rehabilitacji dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego w ośrodku /oddziale dziennym wynosi 120 dni zabiegowych w roku
kalendarzowym, z możliwością przedłużenia.
Rehabilitację dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego w ośrodku/oddziale dziennym realizuje się:
- w czasie nie krótszym niż 1 godzina dla dzieci w wieku 0 – 3, w trakcie których wykonuje się minimum 2 procedury
- w czasie nie krótszym niż 2 godziny dla dzieci w wieku 4 – 7, w trakcie których wykonuje się minimum 2 procedury;
- w czasie nie krótszym niż 3 godzin dla dzieci w wieku 8 – 18, w trakcie których wykonuje się minimum 3 procedury
W ramach osobodnia podlegającego rozliczeniu w zakresie świadczeń rehabilitacji dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego w ośrodku lub
oddziale dziennym realizowane są świadczenia obejmujące w szczególności: poradę lekarską; wielospecjalistyczną poradę terapeutyczną
(konsylium); świadczenia diagnostyczno-terapeutyczne z zakresu kinezyterapii; z zakresu terapii zajęciowej, terapii ręki, zabiegi z zakresu
fizykoterapii, świadczenia z zakresu diagnozy i terapii psychologicznej, logopedycznej, pedagogicznej, terapii zaburzeń SI.
Kinezyterapia
Zajmujemy się terapią dzieci i młodzieży z opóźnionym rozwojem ruchowym oraz z zaburzeniami OUN. Oferujemy wieloprofilową terapię oraz
holistyczne podejście do pacjenta.
Współpracujemy z certyfikowanymi terapeutami NDT-Bobath, Vojty, PNF z wieloletnim i wszechstronnym doświadczeniem.
W terapii dzieci stosujemy metody:
Koncepcja ta została stworzona w latach 40 XX w. przez Bertę i Karla Bobath. Ewoluowała wraz ze
zdobywaniem doświadczeń praktycznych i osiągnięciami wiedzy medycznej dotyczącej neurofizjologii
oraz prawidłowego i nieprawidłowego rozwoju ruchowego dzieci.
Usprawnianie tą koncepcją ma pomóc dziecku we wszechstronnym rozwoju, osiągnięciu jak
największej niezależności oraz w miarę mozliwości, na ile pozwala istniejące uszkodzenie OUN
funkcjonowaniu w społeczeństwie i codziennym życiu.
Główne zasady usprawniania obejmują:
– wpływanie na dystrybucję napięcia mięśniowego,
– wyzwalanie ruchów jak najbardziej zbliżonych do prawidłowego wzorca ruchu,
– wykorzystywanie i utrwalanie zdobytych umiejętności ruchowych w czynnościach dnia codziennego.
źródło: www.ndt-bobath.pl
zdobywaniem doświadczeń praktycznych i osiągnięciami wiedzy medycznej dotyczącej neurofizjologii
oraz prawidłowego i nieprawidłowego rozwoju ruchowego dzieci.
Usprawnianie tą koncepcją ma pomóc dziecku we wszechstronnym rozwoju, osiągnięciu jak
największej niezależności oraz w miarę mozliwości, na ile pozwala istniejące uszkodzenie OUN
funkcjonowaniu w społeczeństwie i codziennym życiu.
Główne zasady usprawniania obejmują:
– wpływanie na dystrybucję napięcia mięśniowego,
– wyzwalanie ruchów jak najbardziej zbliżonych do prawidłowego wzorca ruchu,
– wykorzystywanie i utrwalanie zdobytych umiejętności ruchowych w czynnościach dnia codziennego.
źródło: www.ndt-bobath.pl
Twórcą zasady odruchowej lokomocji, a także diagnostyki i terapii metodą Vojty jest prof. dr Vaclav
Vojta. Przyjął on założenie, że w wyniku wielokrotnego wyzwalania „odruchowych” reakcji dochodzi
do odblokowania (przetorowania) zablokowanych funkcjonalnie dróg nerwowych pomiędzy mózgiem
a rdzeniem kręgowym.
Celem terapeutycznym stosowania odruchowej lokomocji jest uzyskanie przez pacjenta mozliwości
wykorzystania podstawowych elementów utrzymania postawy ciała i przemieszczania się, czyli:
– „sterowanie posturalne” – utrzymanie równowagi ciała podczas ruchu,
– utrzymanie wyprostu ciała działając przeciwko grawitcji,
– celowe ruchy chwytania i kroczenia („ruchy fazowe” części ciała).
źródło: www.vojta.com
Vojta. Przyjął on założenie, że w wyniku wielokrotnego wyzwalania „odruchowych” reakcji dochodzi
do odblokowania (przetorowania) zablokowanych funkcjonalnie dróg nerwowych pomiędzy mózgiem
a rdzeniem kręgowym.
Celem terapeutycznym stosowania odruchowej lokomocji jest uzyskanie przez pacjenta mozliwości
wykorzystania podstawowych elementów utrzymania postawy ciała i przemieszczania się, czyli:
– „sterowanie posturalne” – utrzymanie równowagi ciała podczas ruchu,
– utrzymanie wyprostu ciała działając przeciwko grawitcji,
– celowe ruchy chwytania i kroczenia („ruchy fazowe” części ciała).
źródło: www.vojta.com
Koncepcja ta powstała w roku 1946 w Kaliforni dzięki współpracy neurofizjologa dr Hermana Kabata i
fizjoterapeutki Maggie Knott. Jest to system neurofizjologicznego kompleksowego oddziaływania
terapeutycznego opartego na najnowszych osiągnięciach nauk medycznych.
Zgodnie z tą Koncepcją badanie i terapia stanowią integralną całość i wzajemnie na siebie wpływają.
W realizacji celów terapeutycznych opieramy się przede wszystkim na potencjale nie uszkodzonych
stref ruchowych bądź najsprawniejszych i wykorzystujemy je do pozyskiwania aktywności
motorycznej w słabszych lub uszkodzonych obszarach narządu ruchu.
PNF poświęca sporo uwagi kontroli motorycznej pacjenta (interakcje między stabilnością i
mobilnością ciała), ze szczególnym uwzględnieniem pracy ekscentrycznej mięśni w warunkach
grawitacji.
źródło: www.ipnfa.pl
fizjoterapeutki Maggie Knott. Jest to system neurofizjologicznego kompleksowego oddziaływania
terapeutycznego opartego na najnowszych osiągnięciach nauk medycznych.
Zgodnie z tą Koncepcją badanie i terapia stanowią integralną całość i wzajemnie na siebie wpływają.
W realizacji celów terapeutycznych opieramy się przede wszystkim na potencjale nie uszkodzonych
stref ruchowych bądź najsprawniejszych i wykorzystujemy je do pozyskiwania aktywności
motorycznej w słabszych lub uszkodzonych obszarach narządu ruchu.
PNF poświęca sporo uwagi kontroli motorycznej pacjenta (interakcje między stabilnością i
mobilnością ciała), ze szczególnym uwzględnieniem pracy ekscentrycznej mięśni w warunkach
grawitacji.
źródło: www.ipnfa.pl
Metoda ta jest unikalnym i efektywnym systemem do przeprowadzania ćwiczeń funkcjonalnych za
pomocą systemu podwieszek Redcord (dawiniej TerapiMaster). Opracowana została przez Kare
Mosberga i jest rozwinięciem zasad ćwiczeń w odciążeniu w UGUL-u.
Metoda S-E-T wykorzystuje następujące zasady biomechaniczne:
– maksymalne zwiększenie niestabilności podłoża,
– wykonanie ruchu we wszystkich płaszczyznach,
– stosowanie ćwiczeń w otwartych i zamkniętych łańcuchach biokinematycznych,
– precyzyjne stopniowanie zadań funkcjonalnych,
– bez bólowy przebieg terapii.
Z systemu ćwiczeń w podwieszeniu S-E-T wywodzi się Metoda Neurac. Stanowi ona odzwierciedlenie
naturalnej ewolucji, jakiej doświadczył system SET przekształcając się z luźnego zbioru technik
usprawniających w całkowicie sformalizowaną metodę terapeutyczną posiadającą charakterystyczny
panel diagnostyczny oraz ścisłe wektory postępowania leczniczego.
żródło: www.redcord.com.pl
pomocą systemu podwieszek Redcord (dawiniej TerapiMaster). Opracowana została przez Kare
Mosberga i jest rozwinięciem zasad ćwiczeń w odciążeniu w UGUL-u.
Metoda S-E-T wykorzystuje następujące zasady biomechaniczne:
– maksymalne zwiększenie niestabilności podłoża,
– wykonanie ruchu we wszystkich płaszczyznach,
– stosowanie ćwiczeń w otwartych i zamkniętych łańcuchach biokinematycznych,
– precyzyjne stopniowanie zadań funkcjonalnych,
– bez bólowy przebieg terapii.
Z systemu ćwiczeń w podwieszeniu S-E-T wywodzi się Metoda Neurac. Stanowi ona odzwierciedlenie
naturalnej ewolucji, jakiej doświadczył system SET przekształcając się z luźnego zbioru technik
usprawniających w całkowicie sformalizowaną metodę terapeutyczną posiadającą charakterystyczny
panel diagnostyczny oraz ścisłe wektory postępowania leczniczego.
żródło: www.redcord.com.pl
Kinesiotaping to metoda oklejania specjalnymi plastrami, których parametry, jak grubość, ciężar
właściwy i rozciągliwość o 130-140%, są zbliżone do parametrów ludzkiej skóry. Jej twórcą jest
japoński chiropraktyk dr Kenzo Kase, który opracował specjalny materiał do oklejania i wymyślił
sposoby jego aplikacji, nie tylko przy dysfunkcjach w obrębie narządu ruchu ale również układu
limfatycznego i np. w terapii blizn.
Techniki plastrowania dynamicznego pozwalają na osiąganie doskonałych rezultatów
terapeutycznych przez działanie sensoryczne plastra. Przyklejone we właściwy sposób plastry
dynamiczne tworzą pofałdowania powierzchni, zwiększając przestrzeń pomiędzy skórą właściwą a
powięzią. Usprawnia to mikrokrążenie krwi, limfy oraz aktywuje proces samoleczenia. Odpowiednio
zastosowany, specjalny rodzaj plastra, w czasie kiedy jest nalepiony (7-10 dni), może pełnić rolę
właściwy i rozciągliwość o 130-140%, są zbliżone do parametrów ludzkiej skóry. Jej twórcą jest
japoński chiropraktyk dr Kenzo Kase, który opracował specjalny materiał do oklejania i wymyślił
sposoby jego aplikacji, nie tylko przy dysfunkcjach w obrębie narządu ruchu ale również układu
limfatycznego i np. w terapii blizn.
Techniki plastrowania dynamicznego pozwalają na osiąganie doskonałych rezultatów
terapeutycznych przez działanie sensoryczne plastra. Przyklejone we właściwy sposób plastry
dynamiczne tworzą pofałdowania powierzchni, zwiększając przestrzeń pomiędzy skórą właściwą a
powięzią. Usprawnia to mikrokrążenie krwi, limfy oraz aktywuje proces samoleczenia. Odpowiednio
zastosowany, specjalny rodzaj plastra, w czasie kiedy jest nalepiony (7-10 dni), może pełnić rolę
stałego drenażu limfatycznego lub być uzupełnieniem dla drenażu manualnego. Kinesiotaping
wspomaga pracę mięśni, ułatwiając wykonanie ruchu, koryguje ustawienie oraz pracę stawów,
zwiększa zakres ruchu mięśni i stawów.
żródło: www.kinesio.com.pl
Fizykoterapia
Jest to rodzaj rehabilitacji medycznej wykorzystującej zjawiska fizyczne takie jak prąd elektryczny, światło, magnetyzm, temperaturę. Za ich pomocą oddziałuje na organizm w określony sposób, np. przyspieszając procesy regeneracyjne, stymuluje układ odpornościowy i pobudza organizm do walki z różnymi stanami chorobowymi, pobudza procesy odnowy tkanek i gojenia.
Rodzaje:
Jest to wyrób medyczny do fizykoterapii mający zastosowanie w leczeniu, rehabilitacji i odnowie
biologicznej. Do terapii wykorzystuje impulsowe pole magnetyczne w różnych zakresach indukcji.
Pole magnetyczne emitowane w trakcie zabiegów systemem Viofor JPS wywiera immunokorekcyjny
wpływ na organizm, poprawiając jego funkcji obronne. Wzmacnianie układu odpornościowego
następuje poprzez pobudzenie procesu dojrzewania limfocytów T odpowiedzialnych za rozpoznanie i
reagowanie na obce antygeny w naszym organizmie oraz uzupełnienie niedoborów tej populacji
komórkowej. Terapia Viofor JPS System jest nieinwazyjna i jest wsparciem zarówno leczenia
doraźnego, przewlekłego, jak i codziennej profilaktyki zdrowia.
“Efekty fizjologiczne działania magnetostymulacji Viofor dotyczą zjawisk subkomórkowych (np. na
poziomie błon komórkowych), komórkowych (jak nasilenie oddychania komórkowego), tkankowych
(wzrost miejscowego unaczynienia i przepływu krwi) oraz efektów ogólnoustrojowych związanych z
poprawą ogólnej wydolności i odporności organizmu, co w dobie pandemii COVID-19 jest istotnym
znaczeniem.”
Pasek J., Sieroń A., Cieślar G.: Magnetostymulacja we współczesnej medycynie fizykalnej.
Rehabilitacja w Praktyce, 2021 (2), 58-62.
żródło: www.medandlife.com
biologicznej. Do terapii wykorzystuje impulsowe pole magnetyczne w różnych zakresach indukcji.
Pole magnetyczne emitowane w trakcie zabiegów systemem Viofor JPS wywiera immunokorekcyjny
wpływ na organizm, poprawiając jego funkcji obronne. Wzmacnianie układu odpornościowego
następuje poprzez pobudzenie procesu dojrzewania limfocytów T odpowiedzialnych za rozpoznanie i
reagowanie na obce antygeny w naszym organizmie oraz uzupełnienie niedoborów tej populacji
komórkowej. Terapia Viofor JPS System jest nieinwazyjna i jest wsparciem zarówno leczenia
doraźnego, przewlekłego, jak i codziennej profilaktyki zdrowia.
“Efekty fizjologiczne działania magnetostymulacji Viofor dotyczą zjawisk subkomórkowych (np. na
poziomie błon komórkowych), komórkowych (jak nasilenie oddychania komórkowego), tkankowych
(wzrost miejscowego unaczynienia i przepływu krwi) oraz efektów ogólnoustrojowych związanych z
poprawą ogólnej wydolności i odporności organizmu, co w dobie pandemii COVID-19 jest istotnym
znaczeniem.”
Pasek J., Sieroń A., Cieślar G.: Magnetostymulacja we współczesnej medycynie fizykalnej.
Rehabilitacja w Praktyce, 2021 (2), 58-62.
żródło: www.medandlife.com
Jest to suchy masaż wykonywany aparatem z drgającą membraną. Membranę wprowadza w drgania
woda przepływająca pod ciśnieniem przez aparat. Aparat wykorzystywany jest do wykonywania
masaży wibracyjnych oraz wibracyjno-próżniowych, w zależności od rodzaju zastosowanej wymiennej
nasadki. Masaż wykonywać można w środowisku wodnym lub w postaci masażu suchego. Działanie
Aquavibronu i skutek terapeutyczny jest podobny do masażu klasycznego.
Masaż wibracyjny jest zabiegiem, który poprzez masowanie zmniejsza napięcie mięśni
przykręgosłupowych, działa przeciwbólowo, zwiększa przepływ krwi i chłonki oraz przyśpiesza
usuwanie zbędnych produktów przemiany materii. Masaż dużych grup miejscowych i tkanki
podskórnej usprawnia krążenie obwodowe. Działa uspokajająco i relaksująco.
woda przepływająca pod ciśnieniem przez aparat. Aparat wykorzystywany jest do wykonywania
masaży wibracyjnych oraz wibracyjno-próżniowych, w zależności od rodzaju zastosowanej wymiennej
nasadki. Masaż wykonywać można w środowisku wodnym lub w postaci masażu suchego. Działanie
Aquavibronu i skutek terapeutyczny jest podobny do masażu klasycznego.
Masaż wibracyjny jest zabiegiem, który poprzez masowanie zmniejsza napięcie mięśni
przykręgosłupowych, działa przeciwbólowo, zwiększa przepływ krwi i chłonki oraz przyśpiesza
usuwanie zbędnych produktów przemiany materii. Masaż dużych grup miejscowych i tkanki
podskórnej usprawnia krążenie obwodowe. Działa uspokajająco i relaksująco.
Wykonuje się go aparatem Lymohatron, który jest nowoczesnym aparatem do masażu uciskowego
sekwencyjnego.
Terapeutyczne zastosowanie masażu uciskowego:
– wspomaga przepływ krwi i limfy,
– Powoduje lepszą przemianę materii,
– tłoczy krew w kierunku serca uciskając sekwencyjnnie od końca palców stóp do uda (w przypadku
mankietu nożnego),
– pomaga przywracac utraconą elstyczność skóry,
– w profilaktyce.
sekwencyjnego.
Terapeutyczne zastosowanie masażu uciskowego:
– wspomaga przepływ krwi i limfy,
– Powoduje lepszą przemianę materii,
– tłoczy krew w kierunku serca uciskając sekwencyjnnie od końca palców stóp do uda (w przypadku
mankietu nożnego),
– pomaga przywracac utraconą elstyczność skóry,
– w profilaktyce.
Lampa Solaris, dzięki najwyższym parametrom emitowanej fali elektromagnetycznej oraz
szczególnym cechom emitowanej wiązki światła spolaryzowanego znajduje szerokie zastosowanie w
terapii. Naświetlanie sprawia, że rehabilitacja przynosi lepsze rezultaty.
Możliwości zastosowania urządzenia do terapii światłem spolaryzowanym:
– regeneracja tkanek,
– bóle związane z urazami,
– zespoły bólowe,
– biostymulacja.
szczególnym cechom emitowanej wiązki światła spolaryzowanego znajduje szerokie zastosowanie w
terapii. Naświetlanie sprawia, że rehabilitacja przynosi lepsze rezultaty.
Możliwości zastosowania urządzenia do terapii światłem spolaryzowanym:
– regeneracja tkanek,
– bóle związane z urazami,
– zespoły bólowe,
– biostymulacja.
Tonoliza jest modyfikacją metody Hufschmidta. Polega na stymulacji mięśni spastycznych krótkim
impulsem prostokątnym lub trójkątnym. Różnica między tymi zabiegami polega na tym, że w
metodzie Hufschmidta zarówno mięśnie spastyczne, jak i antagonistyczne są stymulowane
pojedynczym krótkim impulsem. Z kolei w tonolizie na mięśnie rozciągnięte podawana jest seria
impulsów. Mięsień spastyczny pobudzany jest krótkim impulsem prostokątnym lub trójkątnym, a w
okresie jego rozluźnienia mięsień antagonistyczny pobudza się serią impulsów o obwiedni
trapezowej, trójkątnej lub sinusoidalnej. zabieg wykonuje się u pacjentów ze spastycznością.
Spastyczność określa przypadłość, która może występować niezależnie od wieku. W przypadku
mięśni oznacza niewłaściwe, wzmożone napięcie mięśniowe. Taki stan niestety jest bardzo uciążliwy,
ponieważ uniemożliwia ruch. W związku z tym wykonanie tonolizy zaleca się jeszcze przed dalszymi
etapami rehabilitacji danego dnia, ponieważ taka elektrostymulacja rozluźnia zajęte mięśnie. Dzięki
temu możliwe staje się wykonanie dalszych ćwiczeń czy zabiegów.
impulsem prostokątnym lub trójkątnym. Różnica między tymi zabiegami polega na tym, że w
metodzie Hufschmidta zarówno mięśnie spastyczne, jak i antagonistyczne są stymulowane
pojedynczym krótkim impulsem. Z kolei w tonolizie na mięśnie rozciągnięte podawana jest seria
impulsów. Mięsień spastyczny pobudzany jest krótkim impulsem prostokątnym lub trójkątnym, a w
okresie jego rozluźnienia mięsień antagonistyczny pobudza się serią impulsów o obwiedni
trapezowej, trójkątnej lub sinusoidalnej. zabieg wykonuje się u pacjentów ze spastycznością.
Spastyczność określa przypadłość, która może występować niezależnie od wieku. W przypadku
mięśni oznacza niewłaściwe, wzmożone napięcie mięśniowe. Taki stan niestety jest bardzo uciążliwy,
ponieważ uniemożliwia ruch. W związku z tym wykonanie tonolizy zaleca się jeszcze przed dalszymi
etapami rehabilitacji danego dnia, ponieważ taka elektrostymulacja rozluźnia zajęte mięśnie. Dzięki
temu możliwe staje się wykonanie dalszych ćwiczeń czy zabiegów.
Są to zabiegi dostarczające ciepło do orgaizmu.
Wskazania do zabiegów ciepłem:
Wskazania do zabiegów ciepłem:
– przewlekłe stany zapalne stawów, mięśni, kręgosłupa,
– niedowład kończyn dolnych i górnych,
– przykurcz mięśni,
– choroby reumatyczne,
– nerwobóle kostne.
Lampa sollux, wykorzystywana do wykonywania zabiegów z zakresu światłolecznictwa i
ciepłolecznictwa, znajduje szerokie zastosowanie w fizykoterapii. To urządzenie elektryczne,
emitujące promieniowanie krótkie – widzialne (białe) i podczerwone (IR). W zabiegach
wykorzystywane jest działanie promieniowania podczerwonego. Dzięki oddziaływaniu promieni
podczerwonych na tkanki lampa posiada właściwości zdrowotne i biostymulacyjne.
Zabieg polega na naświetlaniu wybranych części ciała. W zalezności od potrzeby leczenia, terapię
przeprowadza się z użyciem odpowiednio dobranego filtra. Lampa Sollux posiada filtr niebieski i
czerwony, każdy o różnych właściwościach.
Filtr niebieski – przepuszcza promieniowanie widzialne niebieskie. Ogranicza oddziaływanie promieni
podczerwonych odpowiedzialnych za dostarczanie ciepła.
– złagodzenie podrażnień po złuszczaniu naskórka i po jego oczyszczeniu,
– działanie uspokojające,
– bóle mięśniowe i nerwobóle,
– przeczulice.
Filtr czerwony – przepuszcza promieniowanie świetlne czerwone i podczerwone, które działaja
rozgrzewająco.
– przewlekłe stany zapalne tkanek miękkich (łagodzi),
– trudno gojące się rany,
– leczenie odczynów skóry po terapii promieniami rentgenowskimi.
ciepłolecznictwa, znajduje szerokie zastosowanie w fizykoterapii. To urządzenie elektryczne,
emitujące promieniowanie krótkie – widzialne (białe) i podczerwone (IR). W zabiegach
wykorzystywane jest działanie promieniowania podczerwonego. Dzięki oddziaływaniu promieni
podczerwonych na tkanki lampa posiada właściwości zdrowotne i biostymulacyjne.
Zabieg polega na naświetlaniu wybranych części ciała. W zalezności od potrzeby leczenia, terapię
przeprowadza się z użyciem odpowiednio dobranego filtra. Lampa Sollux posiada filtr niebieski i
czerwony, każdy o różnych właściwościach.
Filtr niebieski – przepuszcza promieniowanie widzialne niebieskie. Ogranicza oddziaływanie promieni
podczerwonych odpowiedzialnych za dostarczanie ciepła.
– złagodzenie podrażnień po złuszczaniu naskórka i po jego oczyszczeniu,
– działanie uspokojające,
– bóle mięśniowe i nerwobóle,
– przeczulice.
Filtr czerwony – przepuszcza promieniowanie świetlne czerwone i podczerwone, które działaja
rozgrzewająco.
– przewlekłe stany zapalne tkanek miękkich (łagodzi),
– trudno gojące się rany,
– leczenie odczynów skóry po terapii promieniami rentgenowskimi.
Kąpiel wirowa stanowi formę łagodnego masażu. W terapii tej wykorzystuje się w celach leczniczych
wpływ ciepłej wody oraz jej oddziaływanie mechaniczne, związane z ruchami wirowymi. Powoduje to
rozluźnienie tkanek, zmniejszenie napięcia mięśniowego, poprawę ukrwienia oraz łagodzenie bólu.
Temperatura wody używanej do kąpieli waha się w zależności od wskazań od 32 st. C do 40 st. C.
Rezultaty zabiegu:
– zmniejszenie napięcia mięśniowego,
– poprawa ukrwienia,
– usprawnianie metabolizmu komórkowego,
– przeciwobrzękowe,
wpływ ciepłej wody oraz jej oddziaływanie mechaniczne, związane z ruchami wirowymi. Powoduje to
rozluźnienie tkanek, zmniejszenie napięcia mięśniowego, poprawę ukrwienia oraz łagodzenie bólu.
Temperatura wody używanej do kąpieli waha się w zależności od wskazań od 32 st. C do 40 st. C.
Rezultaty zabiegu:
– zmniejszenie napięcia mięśniowego,
– poprawa ukrwienia,
– usprawnianie metabolizmu komórkowego,
– przeciwobrzękowe,
– przeciwbólowe,
– polepszenie przewodnictwa nerwowego,
– rozluźnienie zbliznowaceń,
– rozluźnienie przykurczów tkanek,
– zmniejszenie zastoju żylnego i obrzęków poprzez usprawnienie krążenia obwodowego.
Kąpiel perełkowa to jeden z zabiegów hydroterapii (wodolecznictwa), polegający na zanurzeniu się w
wodzie wypełnionej pęcherzykami powietrza. Taki masaż powietrzno–wodny ma właściwości
relaksujące, odprężające, może być stosowany w przypadku schorzeń kręgosłupa, zwyrodnień
stawów, nerwicy, depresji czy żylaków. Kąpiele perełkowe mają także dobroczynne działanie na
skórę, poprawiają mikrokrążenie, stymulują metabolizm.
Kąpiel perełkowa oddziałuje także korzystnie na część autonomiczną układu nerwowego. Pozwala to
usprawnić funkcjonowanie zaopatrywanych przez niego narządów wewnętrznych.
Delikatny mikromasaż pęcherzyków powietrznych może wspomagać leczenie przykrych dolegliwości
kolkowych oraz wzdęć. Wzbogacanie wodnych zabiegów leczniczych o substancje eteryczne, ozon czy
chromoterapię może pozytywnie wpłynąć na efekt zabiegu.
wodzie wypełnionej pęcherzykami powietrza. Taki masaż powietrzno–wodny ma właściwości
relaksujące, odprężające, może być stosowany w przypadku schorzeń kręgosłupa, zwyrodnień
stawów, nerwicy, depresji czy żylaków. Kąpiele perełkowe mają także dobroczynne działanie na
skórę, poprawiają mikrokrążenie, stymulują metabolizm.
Kąpiel perełkowa oddziałuje także korzystnie na część autonomiczną układu nerwowego. Pozwala to
usprawnić funkcjonowanie zaopatrywanych przez niego narządów wewnętrznych.
Delikatny mikromasaż pęcherzyków powietrznych może wspomagać leczenie przykrych dolegliwości
kolkowych oraz wzdęć. Wzbogacanie wodnych zabiegów leczniczych o substancje eteryczne, ozon czy
chromoterapię może pozytywnie wpłynąć na efekt zabiegu.
Masaż leczniczy to zespół technik (chwytów) stosowanych w odpowiedniej kolejności, które
wywierają wpływ na tkanki ustroju człowieka, powodując wystąpienie w tkankach i
narządach odczynu.
Mechanizm działania masażu można podzielić na centralny oraz lokalny.
Działanie lokalne (miejscowe) polega na mechanicznym przepływie krwi w naczyniach
krwionośnych oraz chłonki w naczyniach chłonnych.
Działanie centralne (ogólne) polega na pobudzeniu układu nerwowego, który za pomocą odruchów i
czynności koordynacyjnych kory mózgowej jest w stanie wpłynąć na wszystkie narządy i układy
organizmu.
W zależności od tego, jak energicznie wykonywany jest masaż, może on wpływać pobudzająco lub
uspokajająco na układ nerwowy. Głaskanie, delikatne rozcieranie i słaba wibracja działają
uspokajająco, natomiast ugniatanie, oklepywanie i silna wibracja pobudzają.
wywierają wpływ na tkanki ustroju człowieka, powodując wystąpienie w tkankach i
narządach odczynu.
Mechanizm działania masażu można podzielić na centralny oraz lokalny.
Działanie lokalne (miejscowe) polega na mechanicznym przepływie krwi w naczyniach
krwionośnych oraz chłonki w naczyniach chłonnych.
Działanie centralne (ogólne) polega na pobudzeniu układu nerwowego, który za pomocą odruchów i
czynności koordynacyjnych kory mózgowej jest w stanie wpłynąć na wszystkie narządy i układy
organizmu.
W zależności od tego, jak energicznie wykonywany jest masaż, może on wpływać pobudzająco lub
uspokajająco na układ nerwowy. Głaskanie, delikatne rozcieranie i słaba wibracja działają
uspokajająco, natomiast ugniatanie, oklepywanie i silna wibracja pobudzają.